Dzikie jedzenie

Gdy Borys Johnson postanawia poskromić nie tylko własne dzikie apetyty (zbędne kilogramy niemal kosztowały go życie w starciu z covidem), ale też wilczy głód swoich kompatriotów — ja zapytam w konwencji baśniowej:

Pamiętają państwo Dzikie łabędzie Andersena?
– We mnie siedzą naprawdę trwale! Wyraziściej, niż Dziewczynka z zapałkami czy Królowa śniegu.
I ile razy pozyskuję w blasku dnia całoroczny zapas kwietniowych pokrzyw – wyobrażam sobie Elizę zbierającą o północy naręcza starszych i bardziej piekących okazów, by uratować braci.

Nad Wisłą coraz więcej jest środowisk, gdzie wycieczkowe, ba wszelkie inne niewłasne zbiory mają branie i lansowanie. Oj, to już nie pani Gumowska i jej akacjowe przysmaki, nie początki blogowania, gdy nawet światowi, ogólnie-otwarci medycy młodawego pokolenia potrafili się zdumieć nad wielorakimi zaletami parzącej zieleniny… że nie tylko dla kurczątek babci…

Do tego pandemia. Wszelkie eksperymenty twórczych osobników zalokdaunowanych… Szerowania zupy ze stokrotek, którą my mamy (nnno… na okładce książki kucharskiej otrzymanej od przyjaciółki w połowie lat 90…;-/)

Ba, nawet BBC się podłącza:
http://www.bbc.com/travel/story/20200507-foods-you-can-forage-from-your-own-garden

Przypominają się punkty węzłowe dzikojedzeniowego życia własnego. Bajka o Tomciu Paluszku (w lesie może znajdą dosyć jagód i orzechów, aby przeżyć… biedna matka zaczęła gorzko płakać, ale i ona nie mogła nic pomóc). Dziecięce zbiórki-suszenia dla Herbapolu (kwiatu „białej pokrzywy”… jak się dzieć nauczył pokory, choć pracowitą cierpliwością oraz wyobraźnią (w kwestii puchowej wagi wysuszonego skarbu) myślał był, iż dysponował).
Gdzieś na Łemkowszczyźnie w połowie lat 80. napój z najżywszej dzikiej mięty.
Czosnek niedźwiedzi podczas majówki węgierskiej 2017. – Wędrowanie wieczorne, podziw jeno dla łanów, choć może trzeba było… pozyskać, przywieźć, posadzić? Jak poziomki zeszłoroczne z wycieczki malutkiej w Beskid Średni, którym tak się spodobało w donicy, że aż dostąpiły przeniesienia, nawożenia (organicznego!), wysadzenia, wychuchania.

Tu dochodzimy do granic… ogródka, pewnego pólka niepryskanego chemią, pieskami, kotkami… Jednej czy drugiej wycieczki oficjalnej bądź pół…

…Grzyby, borówki, jeżyny, tymianek, kwiat dziurawca, lipy, sok brzozowy, szczaw, koniczynka, i setki innych pożytków kojarzą się wędrowcowi tak dobrze, orzeźwiająco, obiecująco z banalnego powodu: historii pozyskiwań, spożywań na endorfinowym haju, w nieziemskich okolicznościach przyrody, w towarzystwie ludzi podobnie przeszczęśliwych z relaksowych dokonań, dopiero-co upolowanej zdobyczy. Zsynergizowały się synestezyjnie we wspomnieniach, niosąc wciąż na nowo naddatek odżywczy niezestawialny z żadną (nad)kalorią, wonią, makro- czy mikroelementami!
— Stoliczku-nakryj-się, perpetuum mobile!!!

Tak daleko da się odtruchtać od Johnsona i jego wąsko-politykierskich przeciążeń deliberacyjnych na temat śmiertelnie ważny dla nich od ćwierćwiecza, dla nas niewiele krócej.

*** * ***

Foto: Pak4 i basia
[23.5.2020: tam, gdzie…]