Stare piosenki i inne wdzięczne dźwięki

Jako się już rzekło, w weekend miniony celebrować przyszło ćwierćwiecze dojścia* na pierwszą próbę chóru jednego, a tym samym wejścia w kręgi muz, muzyków, muzykantów, muzycznie poinformowanych i innych melo z cenzusem. Swego rodzaju.

Prawie nie wiedząc, co współcelebruje, zjechał do Smoczogrodu pewien Inżynier-Meloman. W samo południe czwartkowe, jak zapowiedział był.

I do lokalnego Muzeum Inżynierii Miejskiej zawieść się kazał na pierwszy ogień. Tak zwany.
Poszli, a tam tramwaje zamknięte. Na dachu drugiej hali też… nie gore, lecz remont. Jednak wpuszczają, to i weszli. Beskidy, smyki, mikrusy, warszawy, syreny, fsmy i fso popodziwiali. Nie mówiąc o geniuszu motocyklowym rodzimym.
Wspomnienia tęskne poewokować a nie śmierdzieć i nie hałasować – sytuacja idealna! Choć… mogłyby wonieć świeżą benzynką: jeśli B miała kiedykolwiek zadatki na narkomankę – to na pewno w te niedziele sielskie-anielskie, gdy tata wlewał paliwo do baku (skutera jawa) przed wyjazdem na borówki w J albo na zaporę w R. Warkocik wdzięczny rezonował w główce wiele minut przed odpaleniem silnika maszyny!

Czemu historia drukarstwa krakowskiego pomieszczona jest w MIMK? Bo się złożyło. Po cieszyńskiej fudze tryumfalnej, otwierającej majówkę ’12 – nic co drukarskie nie jest im obce. Ale introligatorstwo (zwłaszcza to wypasione) przyjęli wdzięcznie. Oraz powtórkę z impresorów krakowskich** – inkunabułowych, starodrukowych, późniejszych.
Poniekąd, skoro wyszło nie-zdążenie na XVI Targi Książki (z listopada na październik przeniesione) – tu, na Wawrzyńca, uczcili epokę ‚od Gutenberga do internetu’ (włącznie czy wyłącznie – jury wciąż obradują). Ogródek Lema też uczcili.

Czemu Biblioteka Polskiej Piosenki mieści się tuż obok tramwajów, wuesek i drukarzy? – Bo tak.

Czy Vivaldi jest dla HIP-melomana dokładnie tym, czym Góralu… dla cepra? Powiedzmy.
Tito Manlio od biedy można nagiąć do przypadku rzadkiej wykonywalności i na festiwalu Opera Rara przedstawić. W Operze Krakowskiej*** dzieło zabrzmiało w wykonaniu solistów doborowych i Accademia Bizantina (ci celebryci HIP Kraków wielce umiłowali sobie… nie oni jedni zresztą, bo wieść niesie, że tu stare piosenki wyjątkowo dobrze rezonują). W wieczór czwartkowy początek był rewelacyjny, a potem jeszcze lepiej. Muzyczka wdzięczna i urozmaicona, dwie przerwy, podczas których nie tylko ploteczki i konkursy, ale też dziewczęta w szortach bacardi wmuszają a inne dziewczęta i chłopięta – czekoladki z manufaktury.

Nocą w operze wzmocnieni, udali się o poranku do Muzeum Lotnictwa Polskiego …I Astronautyki/Aeronautyki brzmiało nieźlej, ale się zgubiło po drodze, a obiekty tak czy owak hałasują wdzięcznie (dla głosicielki samolotu jako ósmego cudu świata)… nawet gdy z wymontowanymi silnikami stoją na bardzo dawnym lotnisku czyżyńskim, cesarsko-królewskiego… królewsko-europejskiego. Niektóre niszczeją, inne odnawiane, oliwione; szczęśliwcy nawet schowani w hangarze zabytkowym albo w gmachu nowym, za unijne pieniądze zbudowanym, nagrodami obsypanym. Co pięć lat wypada zajść i pean na cześć odśpiewać, a nie jak B – po raz pierwszy od tuż-po-studiach (a w czasach licealnych mieszkała za płotem, zresztą na ulicy o pilociej nazwie).
Za to Inżynier-Meloman zna piosnki lotnicze na pamięć i wyrywki – oglądanie silników, wraków oraz hangarów poszło więc jak z nut, zwłaszcza iż ponaddźwiękowe i inne milczały taktownie. (Albowiem w czasie pokoju muzy i gwiazdy dają się fotografować na tle bezsilnikowych odrzutowców. A wyjęte z kontekstu silniki gwiazdowe lepsze są od dowolnego sf.)

Gwiazda supernowa wśród krakowskich muzeów to, jak nawet Marsjanie wiedzą, Podziemia Rynku Najgłówniejszego. Hałasów ci wokół tego było i w tym jest dostatek. Miłośnicy muz wdzięcznie-dźwięcznych przyjęli je wszystkie, ubogacili się (jednocześnie ubożejąc o 17×2, ale we wtorek czyli dziś do wszystkich wspomnianych miejsc można za friko).

Pozostały rezonanse towarzyskie, rodzinne i osobiste ćwierćwiecza własnego, filharmonijne jubileuszu mistrza też ongiś mocno związanego z zespołem, kościelne – fraz przerwanych nagle a niespodziewanie (oraz czasów, gdy wspólnie trwały-wybrzmiewały tryumfalnie).

Stare lody płynnie przechodzą w nowe śniegi, nowe samoloty już oblatują swe przyszłe stanowiska muzealne.
________

Nb, ktoś musiał o tym napisać po kolei… ;D

_____________________________
*dojścia lecz nie pójścia – owo zdarzyło się rok wcześniej; niestetyż z zapasem czasu przyszedłszy, nikogo pod drzwiami nie zastawszy (ani za), B doszła do wniosku, że to nie tu (a oni się po prostu gremialnie i notorycznie spaźniali… później też, nawet nieco demoralizując nowicjuszy… aż Anglia z Monachiumem prostować na powrót musieli…
**nikt, kto chciał przejść z sukcesem pewien ooostry egzamin, nie mógł sobie pozwolić na mniej niż intymną znajomość Wśród impresorów krakowskich doby renesansu…
***oper rar słuchano już w Słowackim (teatrze imienia), Filharmonii (czyli Kurii), znów na Placu Ducha…