Tatra

Gościnnie – Pak4

O Muzeum Tatry marudziłem Basi od paru lat, od wizyty w Hukvaldach w 2015. Ale to przebudzenie jakiegoś pociągu za tajemnicą. No dobrze — tajemniczką. Bo jakoś byłem świadomy, że w Czechosłowacji nie tylko Skody były, że były jeszcze inne, ciekawe, ale niespotykane osobiście przeze mnie na drogach, samochody osobowe. Ale to takie coś, jak wiedzieć, że jest coś za zasłoną granicy, ale nie być przez nią w pełni tego świadomym. No i ta osobowa Tatra pociągała. Prawie jak Mala Fatra, pociągająca w panoramach górskich Moskały.

Tatra była luksusowsza od Skody, ale o ile Skoda prosperuje, to Tatra istnieje już tylko jako producent samochodów ciężarowych, o dobrych właściwościach terenowych (ach, te Tatry spotykane pod szczytem Chopoka, gdzie wjechały tak, po prostu, na kołach). Konstrukcja rurowego zawieszenia, które było w latach 20-tych rewelacją, przegrywa jednak z nadwoziami samonośnymi; silnik chłodzony powietrzem z tyłu mógł być powodem procesowania się o kradzież patentów z VW, ale nie jest już rozwiązaniem dla współczesnych samochodów luksusowych. No i ten ostatni atut — oryginalność trzech lamp z przodu, wymuskanej sylwetki, zaniknął gdzieś w poszukiwaniu zewnętrznej, nowoczesnej, kanciastej formy ostatnich prototypów z lat 90-tych.

Foto: basia i Pak4
[11.8.2023: …Kopřivnice: Muzeum Tatry. Parking przy kąpielisku – Brdy – Rašková skála – Janikove Sedlo – ruiny zamku Šostýn – kąpielisko. Ślad GPS — c.d.n.]