Doniosłości porównawcze

Przeglądając paralelnie relacje z brytyjskiego Remembrance Sunday i rodzimych przejawów świętowania Niepodległości, mam (jak zwykle) nieco zazdrosne odczucia:
– tam zgodne nieprzegadanie (wszyscy – obecni a nawet byli – składają w jednym miejscu papierowe wianki w milczeniu, minuta ciszy, trąbka, przemarsz weteranów)
– u nas rejwach od sasa do lasa, momentami jarmarczne licytowanie się, kto najgłośniej wypowie mocno zdarte frazesy… albo kto bardziej nie chce mieć nic wspólnego z tym wszystkim

Jednak moją zazdrość uśmierza tym razem kilka czynników.
Po pierwsze, ładne świętowanie ‚doniosłości’ powoli się upowszechnia i nad Wisłą.
Po drugie, w taaaką niedzielę nawet nadzianie się na przemarsz PiS, Rodziny Radia Maryja, przeciwników UE (i kogo-tam-jeszcze) napełnia nadzieją (świetlistą), że ok, normalnie jest… albo blisko normalności.
Po trzecie, ‚oni’ też mają kłopoty i nie każda ichnia instytucja* jest tak trwale-zdrowa, jak z zewnątrz wygląda.

Po czwarte zaś – dziś donoszą, iż brytyjski nastolatek po opublikowaniu wczoraj na Facebooku obrazka papierowego maczka Legionowego w trakcie podpalania zapalniczką… został aresztowany… (Malicious Communications Act).

Czyli gdy kłamstwo oświęcimskie znanego pisarza (i podobne) – wówczas dysputy-protesty, jak wolność ekspresji miłujemy i to bardzo. A gdy małolat jakoś-tam kwestionuje Poppy Appeal (to, co owa akcja implikuje?) – szybki areszt.

Widzą państwo – od razu lżej Polakowi (i Polce) na duszy.

__________________
*choćby ta