Natręctwa pod górkę

Znają Państwo z pewnością ten ból: przyczepi się taka i odejść nie chce. Melodia oczywiście… czasem ambitny temat, czasem szlagier.
Człowiek ogania się jak od uprzykrzonej muchy.
Najtrudniej przegnać intruza podczas podejścia górskiego. I pewnie nie ma w tym nic dziwnego: my uparcie do przodu i wzwyż; ona uparcie przy nas…

Choćby taki Niech żyje bal (od 2’30”) podczas wędrówki z Morskiego przez Świstówkę i Krzyżne do Gąsienicowej. Wówczas (1.9’87) B była święcie przekonana, że ma lęk ekspozycji (ten sugestywny Żuławski!), więc Przyjaciółka (z Tatrami obznajomiona od maleńkości) proponowała Tatry Zachodnie, a gdy pogoda ‘bardzo pozwoliła’ – tę piękną lecz długą trasę. Szczególnie męczy podejście na Krzyżne z Piątki. I tam – w przykrym, piarżystym żlebiku i przypiekającym słońcu – ówczesny hit… Chłoporobotnik jak boa grzechotnik… Przyjaciółka miała serdecznie dość parafrazowania-przedrzeźniania melodii, tekstu i maniery wykonawczej, (bo Bal nie opuszczał B także podczas półtoragodzinnego posiadu na widokowym zworniku… szczęściem w Pańszczycy znikł; ale przypomniał się niedawno, po 21 latach – w pierwszym od tamtego czasu zejściu wciąż tak samo uciążliwą ścieżką).

Jakiś wspomagacz obsesji musi róść w Pięciu Stawach. Bowiem, gdy we wrześniu ’99 B pokonywała wreszcie (czyli po raz pierwszy) Ścianę Stawiarską – uchwyciła się jej tam inna wiekopomna nuta: Piąty bieg Budki Suflera. Ochrypłe głosy Cugowskiego i Andrzejczaka plus anielskie pienia trzech piękności zmelanżowane z pomrukiem Wielkiej Siklawy?… Hmmm. W Pustej Dolince (bo wycieczka była na Kozi Wierch) Towarzysz zażyczył sobie jednak zaprzestania… Wkrótce miały zacząć się schody, czyli łańcuchy.

Łańcuchów nie ma, jak dotąd, na Trzech Koronach. Schodów troszkę się w okolicach znajdzie. Podejście od dna Dunajca potrafi się dać we znaki… a szlagier przyplątał się sierpniowego dnia ’95 z samego rana. Na wysokości Zaborni to było: Bryan Adams z autobusowego radia o naprawdę prawdziwym kobiety umiłowaniu. Trzymało się toto całe dwa dni w Pieninach i Gorcach… I nawet najautentyczniejsza muzyka gitarowo-turystyczna na naprawdę uroczym ognisku w bazie namiotowej na Gorcu nie przepłoszyła intruza… Może pan Freud by to jakoś objaśnił?

Może nawet potrafiłby pojąć popularność, jaką zdobyła wśród blisko spokrewnionych z B Osobników (różnych pokoleń) Krowa łakomczucha. Mumio muczy, Mumio buczy od wczesnej wiosny. Szczególnie ostre nasilenie choroby przypadło na późnolipcowy zjazd imieninowy. Prawie wszystkie zajścia i stany psychofizyczne objaśniano wówczas za pomocą cytatów i krypto z tego wybitnego przejawu melorecytacji. I gdy po kilkudziesięciu godzinach B szła przez Orlą i była już nieco zmęczona kolejnymi seriami łańcuchów w Buczynowych – przyszło, co przyjść musiało… torcik nie byle jaki i dobieranie się do wędlin i do saaadła. W pewnym momencie wyprzedzający B sportowcy aż zapytali, czy wszystko w porządku. Bo idzie taka jakby wolniej, ale coś mruczy i uśmiecha się… a gdy myśli, że nikt nie widzi – nawet zaśmiewa się do łez.

B powinna, oczywiście, zacząć dociekać, czemu nie For unto us… albo Rejoice… albo – nomen-omen – Aus der Tiefe rufe Ich Herr zu Dir… albo… Stosownego repertuaru jest na pęczki… samych świętych psalmów o na-świętą-górę-wstępowaniu by się kilka znalazło…

Ale ją zajmowało, czemu tylko w górach.
Niestety, nie tylko. Już nie tylko. Otóż w niedzielny poranek wodne okoliczności przyrody usłyszały coś na kształt
Krowa łakomczucha, burczy krowie z brzucha
Oddech… oddech…

To zaczyna wyglądać naprawdę niebezpiecznie…