Skarby wyrafinowane

The British Library is the national library of the United Kingdom and on of the world’s greatest libraries. Our magnificent headquarters at St Pancras is a rich and exciting place to visit, open seven days a week. 

A więc, proszę szanownej wycieczki, jesteśmy w nowym gmachu Biblioteki Brytyjskiej, w pięknym hallu głównym (ale – jak państwo słyszeli – pan z informacji narzekał, że brakło przestrzeni wystawienniczej na drobiażdżek skomponowany przez Wolfganga Amadeusza, gdy ten gościł na Wyspie). Po paradnych schodach idziemy na półpiętro i – choć nas kusi King’s Library (o tam, na wprost) kierujemy się w lewo. Niepozorne drzwi prowadzą nas do Treasures Gallery imienia Sir Johna Ritblata. Pomieszczenie nie jest aż tak duże, jak byśmy oczekiwali, ma raczej niskie sufity, całe jest wytłumione, zaciemnione, wentylowane i dowilgocone. Czy skarby – w tym wiele rękopisów, inkunabułów i starodruków – mają z tego jakąś pociechę? – pewnie tak. Wyglądają na zadowolone za pancernymi szybami. 

Szanowna wycieczka zwróci uwagę na gablotę przy ścianie po lewej. Ktoś kojarzy słynne zdanie zapisane drobnym pismem w tym brulionie: ‘Reader, I married him’ ? – tak, to początek zamknięcia Jane Eyre Charlotte Brontë. A za plecami szanownej wycieczki pierwsze Folio Szekspira. Ale teraz proszę wycieczkę o skupienie – Tu są niektóre skarby muzyczne. Nie wszystkie, daleko nie wszystkie, jak państwo przed chwilą słyszeli od tego dżentelmena za recepcyjnym kontuarem, który się tak wdzięczył do niektórych pań… Ale coś-niecoś można zobaczyć. Mesjasz dziś otwarty na Hallelujah. Nie, nie uciekamy jeszcze do Chopina. Zwrócą państwo łaskawie uwagę na bogato iluminowane tropy i sekwencje z dziesiątego wieku. The Mainz Troper. Obok motety – podarunek dla Henryka VIII i Katarzyny Aragońskiej, pierwszej z jego sześciu żon. Prawda, że niesamowite?… Historycy sztuki ślęczą latami nad tymi miniaturowymi dziełkami sztuki… 

A oto już Barcarolla Fis-dur op. 60 Chopina. Z 1846 roku. Very neat handwriting, proszę wycieczki, very neat… pod nią Wariacje Enigma Elgara i kamerton Beethovena. A tu, obok batuta, jaką Henry Wood dostał od królowej Wiktorii… Pan nie wie, kto to był Wood?… poważne braki w wiedzy ogólnej, doprawdy poważne braki. Ten pan wymyślił i długo prowadził koncerty promenadowe, słynne obecnie PROMS… Tak, szanowna pani, w UK nawet popowe cykle muzyki klasycznej mają ponad stuletnią tradycję. 

Skoro o popie mowa… Here we are… Yesterday… Proszę nie staranować tej szyby… wygląda na mocną, ale nic nie wiadomo!… Pięknie zapisane, granatowym pisakiem, czy czymś podobnym. Bo już There are places that remember pokreślone, a I’m feeling down… toż to zupełne bazgroły! 

Proooszę już odejść od tego Yesterday… nie widzi pani, że ci Niemcy, zamiast pochylić się nad Wagnerem – o tu dalej, w wielkiej obfitości – też wolą glamour of Liverpool… 

Szanowna wycieczka wybaczy, ale ja czuję się już zmęczony… Teraz więc państwo sami rozejrzą się wokoło. Proszę zwrócić szczególną uwagę na te niesłychane, zabytkowe mapy, na skarby sułtanów tam po prawej. Na iluminowane manuskrypty europejskie i słynny Codex Sinaiticus – o tu, na środku. Nieco dalej będzie też ostatni list Thomasa More do Henryka VIII. A tu, bliżej – podanie Lenina o bilet do British Library z 1902, na nazwisko Jacob Richter. Lenin mieszkał nieopodal, w Londynie poznał też Trockiego. A 30 lat wcześniej swój Kapitał pisał w Round Reading Room Karol Marks. Pod własnym nazwiskiem… i czytelniczym i autorskim…

Nie przepadają państwo za tymi panami?… To może notatniki Galileusza czy Leonardo da Vinci? W ostateczności Biblia Guttenberga, gdyby ktoś był już zupełnie znudzony… Ale tam mi proszę jeszcze dziś nie wchodzić!… Magna Carta… obejrzymy ją następnym razem.