Orla Perć zdobyta – raport

Powtórzenie* przejścia całego podniebnego szlaku dla orłów przebiegało wczoraj jak następuje (=zdjęcia czyli fotki ;|):

Pobudka 3:45; wyjazd autobusem przelotowym z Puław (znów brak miejsc siedzących, na szczęście tylko do Myślenic).

Kuźnice (7:30) – Jaworzynką do Gąsienicowej, Czarnego Stawu i na Zawrat.

Zawrat (10:20; 10’ odpoczynku na Małym Kozim) – dalej ku Zamarłej i najbardziej emocjonującej części – wejściu na Kozi Wierch.

Kozi Wierch (12:00; 35’ odpoczynku) – po czym wspinaczka ku Granatom.

Skrajny Granat – ostatni – (14:00; 15’ odpoczynku) – stąd ku Buczynowym i zwornikowi Krzyżne

Krzyżne (15:58; 20’ odpoczynku) – stąd zejście do Doliny Pięciu Stawów Polskich, szarlotka w schronisku (15′ – na szczęście nie było kolejki do bufetu ani kuchni), czarnym szlakiem przez Ścianę Stawiarską, Roztoką a następnie asfaltem do Palenicy Białczańskiej. Powrót busem do Zakopanego i ostatnim autobusem do Krakowa – przed północą.

Okoliczności dodatkowe:
– Rano – po raz pierwszy w swej górskiej historii – B miała niespodziewany kryzys organizacyjno-motywacyjny. Ale przezwyciężyła go (jakimś tajemnym impulsem), a dojście na późniejszy autobus niczego nie zepsuło… wcześniejszy był opóźniony.
– Na wymagających szlakach jest wciąż bardzo niewielu turystów. Na Kozim B była przez 10 min zupełnie sama(!) A potem 7 osób (30-40 latków) piknikowało w rodzinnej atmosferze, pokazując sobie nawzajem zdjęcia kozic i świstaków na monitorach aparatów, częstując czekoladą, opowiadając o rodzinnych podbojach tatrzańskich (i dywagując na temat blokad psychologicznych z tym związanych), zaśmiewając się do łez z niektórych sformułowań w przewodnikach wysokogórskich, jakie prawie każdy ze sobą niesie.
– Na Orlej Perci absolutnie wszyscy się pozdrawiają… Elitarna trasa, elitarne towarzystwo.
– Słów brak na przekazanie wrażeń… A była to prawdziwa ‘wyrypa’ kondycyjna i techniczna, przy idealnej pogodzie i temperaturze, niemal bez wiatru, ale z zimnymi delikatnymi powiewami, chłodzącymi gdy trzeba. Kolana jakimś cudem nie bolą (wczoraj odezwały się dość wcześnie i zmitygowały ‘kozicowe’ zapędy B). Nie odzywają się też ramiona (podciąganie się na łańcuchach). Za to uda zaraz po przebudzeniu!… ech, rozchodzimy te zakwasy; przed nami kolejny bogaty dzień!

___
*Pierwszy raz B uskuteczniła taki wyczyn w pierwszym dniu jesieni 2003 (też solo)… ale z noclegiem w ‘Piątce’ jako punktem wyjścia (przed szóstą rano). Zatem wczoraj było trudniej.